لذت بخش تر از آن مکالمه در زندگی ام نداشته ام.
همه اش گلایه بودو بغض اما شیرین ترین بود.
میفهمی وقتی میگویم شیرین یعنی چه؟
یعنی همان جایی که گفتی "همرو چپکی فهمیدی!"
هیچ چیزی نمانده که بعد از گفتن این جمله ات خوشحال شوم که خب بالاخره همه چیز درست خواهد شد.
همه چیز آوار شده روی زندگیمان.
زندگی هایمان!
: )
اما راحت شدم.
بند غم را از دلم باز کردی.
می شود رفت؟.
نقطه ی بعد از علامت سوال را فقط تو میفهمی.
مثل این که فرزند کوچکت را از خودت دور کنی که بیماری واگیر دار کشنده ی تو را نگیرد و او باز اصرار داشته باشد به در آغوش گرفتنت.
مثل همان فرزند لجوج تا به تو نرسم عطشم نمیخوابد.
عطسه و سرفه هایم هم شروع شده!!
به نظرت من می تونم از تو بگذرم؟.
درباره این سایت